Alice werd in 2015 beroemd door de documentaire Ik ben Alice. Na jarenlange stilstand bij gebrek aan financiers trekt consultancykantoor Deloitte het project nu, samen met de Vrije Universiteit in Amsterdam. Alice 2.0 is bedoeld om eenzaamheid bij ouderen te ‘verzachten’. Maar eerst moet de robot beter functioneren en worden de mogelijkheden van kunstmatige intelligentie verkend.

De huidige Alice is een witte, 3D-geprinte versie, met ronde ogen op een scherm. Deze versie is omhuld met schuim en daardoor zacht en knuffelbaar.

Nieuwe versie Alice

Alice heeft geen poppenhoofd meer, zoals in 2015, maar aan het kinderlijke is vastgehouden. Op een schermpje knippert ze met grote ogen, die regelmatig van kleur verschieten. De mond is een stip. Voor wie Alice nog kent uit de documentaire uit 2015, kan de nieuwe versie tegenvallen. Destijds liepen gesprekken vloeiender. „Alice is mijn vriendin”, stelde een oudere toen. De nieuwe versie lijkt tot minder menselijks in staat maar destijds werd de robot door mensen op afstand bijgestuurd.

Doorontwikkeling

De miljoeneninvestering om van het prototype tot een uitontwikkelde en markt klare gespreksrobot te komen, bleek een brug te ver voor investeerders. „Iedereen had koudwatervrees”, zegt Hoorn. „Mijn ervaring is dat Nederlanders erg terughoudend zijn om te investeren. Verkopen willen we wel, handelen doet men graag. Maar het moet elders bewezen en uitontwikkeld zijn.”

Samen met twintig man van Deloitte en ondersteund door VU-studenten. werken Hoorn en Konijn aan de nieuwe versie. Een versie waarbij de nieuwe Alice kan helpen bij een dagritme, het nieuws kan voorlezen, een repertoire aan nostalgische muziek kan afspelen, en zeer simpele introducerende gesprekjes voeren.

Lange gesprekken

Ook mét kunstmatige intelligentie blijft het voorlopig volstrekt onmogelijk een robot te bouwen die lange gesprekken voert met ouderen zoals mensen dat zouden doen. Dat is „onvoorstelbaar moeilijk te implementeren”, zegt Hoorn. Eigenlijk hoeft Alice helemaal niet perfect te worden, of zelfs menselijk. „We denken vaak dat mensen de gouden standaard zijn waarnaar robots gemodelleerd moeten worden. Terwijl aspecten die robots minder menselijk maken soms juist zeer gewaardeerd worden.” Hij somt op: robots roddelen niet, oordelen niet en kunnen eindeloos luisteren. „Als je je gebit uitdoet, zullen ze niet om je lachen.”

Verder testen

Het team is bijna klaar met testen van Alice op één proefpersoon, bij een tachtiger thuis. De robot blijkt een dag goed te doorstaan. Nu staan testen in de planning op zoveel mogelijk ouderen die willen meedoen. „Wij promoten haar niet als superheldin die je drukke dochter vervangt”, zegt Van Esch. „Ze mag nog steeds gewoon worden gezien als een apparaat, maar dan een dat eenzaamheid verzacht.”

Bron  : NRC – alice-lacht-niet-als-je-je-gebit-uitdoet